tekelleşmiş rol standartları

[chaos asap]

uzun uzun açıklama yapmayacağım maksat sunucudaki çoğunluğun bu konuyla ilgili ne düşündüğü ve ne yapılabileceği

sitemim (gördüğüm çoğunluğun) sadece konseptine sadık kalarak karakterine hiçbir anlam yüklememesi, insan gibi değil görev adamı gibi davranması

çeteyse 7/24 hoodda elinde küte yüzünde dövme dolanması, kolluk kuvvetleri mensubuysa iş bitirici asayişi sağlayan en profesyonel adam olmaya çalışması veya verilebilecek daha fazla örnek

hiçbirinin birbirinden verdiği farklı reaksiyonlar, farklı hobileri/fobileri veya davranışları, alışkanlıkları, geçmişinin bir izi yok ve ezbere oynuyorlar, ezbere oynamayı meşrulaştırıyorlar

roleplay yapıyoruz ve gördüğüm kadarıyla roleplayden sıkılmış, konseptinin temel gereksinimlerini karşılayıp bir köşeye çekilen & karakter gelişimine önem vermeyen profiller dizayn ediliyor

hedef göstermeden bu konu hakkında tartışalım isterim

 

 

[akinakitsune]

Veritabanındaki istatistiklerin roleplay evrenindeki başarınızı belirlediğini düşünüyorsanız, roleplay dinamiklerine dair temel bir kavrayış eksikliğiniz olabilir.

 

Sıklıkla gözlemlediğim temel sorun, oyuncuların ne yapacaklarını bilememeleri. Bunun temelinde, oluşturdukları karakter konseptlerinin yaratıcı bir çerçeveden yoksun, kısır döngüler içinde kalması yatıyor. Karakter tasarımlarında olumlu yönlerin olumsuzluklarla dengelenmemesi; sürekli 'mükemmele' yakın bir profil çizme çabası, oyuncuları zamanla tekrara düşüren, özgünlükten uzak ve derinliksiz NPC’lere dönüştürüyor.

[Blozzy]

RP sahnesinde özellikle son dönemde ciddi bir “mekanikleşme” sorunu var. Herkes rolünün kılığına girmiş ama kimse ruhunu taşımıyor gibi. Çete karakterleri sadece giyimiyle ya da mahallede dolanmasıyla çete mensubu oluyor, kolluk kuvvetleri ise “pro görev adamı” moduna girip gerçek bir insan gibi değil de broşürden fırlamış gibi davranıyor.

 

Oysa rol yapmak, sadece konseptin gereğini yerine getirmek değil, o konsepti yaşayan bir bireyi canlandırmak demek. Karakterin geçmişi, korkuları, sabah uyandığında yaptığı rutin, kime karşı zaafı var, hangi konuda tahammülsüz, bunlar olmadan o karakterin varlığı çok yüzeysel kalıyor. Ve bu yüzeysellik yaygınlaştıkça ezber oynamak normalleşiyor.

 

Bazı fikirler ortaya atmak isterim:

 

• Karakter geçmişini ve gelişimini zorunlu kılan sistemler: Örneğin düzenli olarak oynanan karakterin geçmişini, motivasyonlarını ve değişim süreçlerini oyuncudan kısa özetler halinde talep eden dönemsel kontroller.

• Pasif RP teşvikleri: Salt çatışmaya ya da olaylara dayalı değil, günlük hayatı konu alan, alışveriş, sohbet, terapi, kişisel kriz, rutin mesai gibi sahneleri oynayanlara ödül/teşvik sunmak (rol puanı, içsel gelişim izni, özel hikaye eventlerine erişim vs.).

• Hobiler/fobiler/saplantılar gibi rastgele karakter özellikleri: Sunucuya kayıt olurken veya karakter açarken birkaç rastgele ya da seçmeli “kişisel özellik” tanımlanması ve bunların RP içinde kullanılması.

• Karakterin değişimine alan tanıyan süreçler: Örneğin sert bir çete karakterinin zamanla pişmanlık yaşayıp dine yönelmesi, ya da görevine aşık bir polisin travmatik bir olay sonrası soğuması gibi, iç tutarlılığı olan evrimlerin doğal karşılanması.

• Eğitim/senaryo sistemi: Ezbere oynayan oyuncular için rehberlik edecek kısa senaryo içi eğitimler, karakterinin ne kadar özgün olabileceğini gösterecek örnek sahneler ya da mini etkinlikler.

 

Kısacası, RP'nin asıl derinliği, silah tutan ya da siren açan değil, duygusu olan, ikilemler yaşayan, kararlarının sonuçlarını taşıyan karakterlerde. Rol yapan insan sayısı artarsa, oynayan değil, yaşayan bir topluluk oluruz.

 

Bu sadece eleştiri değil, hep birlikte tartışıp geliştirebileceğimiz bir konu.

Mayıs 6 tarihinde Blozzy tarafından düzenlendi

[sledgehammer]

fikirlerinizin büyük bir çoğunluğuna katılıyorum bu robotikleşmeyi biraz aşmak lazım

[olimpikkk]

Aktif olduğum dönemlerde yaptığım çeteci rollerine tanık olmanı isterdim. Bir çok kişi bilir "für die fam" adında bir rap stüdyosu açıp çetecilik yapıyorduk ve rap konserleri, şarkılar, klipler bunların yanında sayamayacağım kadar partiler... Sunucuda müzik ve çeteci rollerini birbiriyle harmanlayıp bunu en iyi şekilde yansıtan oluşumlardan/karakterlerden birine sahiptim (sunucu yönetimine bu konuda teşekkürlerimi sunarım bana sağladıkları bazı istisnalar için ^^) 

Yorumlarına ise tamamiyle katılıyorum. robotikleşmeyi aşmak, aynı şeyleri tekrarlamak yerine farklı alanlara yönelmek lazım. Tabii ki bunu yaparken de oldukça dikkat çekici olmanız lazım ki insanlar sizin yaptığınız rollere/etkinliklere baktıkları zaman "Aa bu neymiş" diyebilmeli ve katılmalı. "Şurda etkinlik varmış gidelim boş boş durmaktan iyidir" dedirtmek yerine "Şöyle bir şey var, aşırı ilgimi çekti bi bakalım" dedirtmeliyiz. Bu konuda en büyük yük tabii ki oyunculara düşüyor. Yönetim ekibinde bulunduğum dönemlerde zaten işin arka planını görüyordum ve emin olun bu sunucu oyuncularının etkinlikleri için her türlü yardımı sağlayabilen yönetim ekibine sahip. O yüzden farklılıkları getirebilecek bizleriz. Bu konuda harekete geçmek de oyuncuların elinde. 

[chaos asap]

hatrı sayılır dönütler görmek oldukça memnun etti, farkında olup yorum yapan herkese teşekkürler

ilk postta sadece sitem etmişim madem ben de bir tavsiyede bulunayım yapmak istediğiniz ve henüz deneyimlemediğiniz yeni rollere mutlaka onunla alakalı kültürlenebileceğiniz (belgesel nitelikli) dizi, film izlemenizi veya kitap okumanızı bu vesileyle de analiz yapıp tamam bu insanlar temelde bunu lanse ediyor ama iç dünyaları nasıl? orada nasıl bir değişime uğruyorlar ya da değişime uğramadan önce nasıllar? uğradıkları değişim onları ne kadar etkiliyor? sorularının cevabını almanızı yeğlerim, yaptığınız hiçbir rol sizi insan olmaktan alıkoymaz ve her rolün insani duygularla kesişimi farklı reaksiyonlara sebep verir bunları göz önünde bulundurun, tam anlamıyla yaptığınız rol hakkında bilinç kazanana kadar minör halde ilerleyin ve alamayacağınız sorumluluklara yelken açmayın; çete rolü yapmaya karar verdiyseniz OG bir karakter tasarlamayın, ergen yaşlarda, sokağın tekmesini yiyen ve oradan oraya koşturulan bir karakterle ilerleyin, sorumluluklarınız az ve öğrenme imkanınız bol olur, işin içine duygu katmaktan çekinmezsiniz (takdir edersiniz ki bilinçsiz kesimin ortak özelliği karakterini ezdirmemeye çalışmak, tamamen yanlış, gözle görülür bir gelişim bırakıp siz de hissettiğinizde o anki reaksiyonlarınız zaten oturacak, anbean şahit olduğunuz karakter gelişimleri inşa edin)

[velthros]

Roleplay kurgu ile simülasyon arasında ince bir çizgide yer alıyor, çoğumuz bu dengeyi sağlayamıyoruz. Tamamen oyuncuların konuya yaklaşımı ile alakalı. Baskı, kural, sistem koyarak çözme fikirlerine karşıyım bu yüzden. Kurgu yapan oyuncu bunun dozunu kaçırıyor ve absürt hikayeli profiller yazarak karakterini oluşturuyor. Simülasyon gözüyle yaklaşan oyuncu ise "sıradan" bir karakter yaratacağım diye o kadar sadeleşiyor ki, karakteri sokaktan herhangi bir adam gibi duruyor.

 

Çoğu zaman roleplayin bodoslamayla gelişen bir oyun olduğunu unutuyoruz. Önemli olan karakterin nasıl geliştiğidir, bu gelişim sürecini mantıklı şekilde yürütebilmek ve oyun içindeki rolünü yaşatmak - kısaca olaylara kendi gözüyle değil, karakterinin gözüyle yaklaşmaktır. Simülasyon kadar gerçekçilik takıntısına sahip olmak, kültür-konsept bekçiliği yapmak veya sinema filmi yazar gibi karakter yazmak bence rolün doğallığını bozan ana etken.

 

Her konuda birebir gerçeği kopyalamak zorunda değiliz, gerçekten de tamamen sapmamalıyız. Karakterlerimiz "karakter" gibi özelliklere sahip olsun ama über biri de olmasın. Kısaca oyunu kasıntı hale getirmeyin ve rahatınıza bakın. Dizi film izleyerek veya rehber okuyarak kültür öğrenme devrinin de geçtiğini düşünüyorum, çünkü yapay zeka o denli gelişti ki bir iki prompt yazdıktan sonra yapacağınız rolü size yeterince öğretebilir.

 

Güzel bodoslama ve doğru karakter gelişimi, oyunda karşılaşılan anı karaktere uygun şekilde oynamak her şeyden önemli. Bu bodoslama anlarında absürtlük yaşanmasın diye de oyun içi kurallarımız var.

Ekim 5 tarihinde velthros tarafından düzenlendi

[orient]

Atlanılan bir nokta var, o da her karakterin 'özel' olma zorunluluğu olmaması. Gündelik yaşantılarınızda ne sıklıkta gerçek anlamda özgün kişilik özelliklerine sahip biriyle karşılaşıyorsunuz ki? Serbest piyasa ve tüketim kültürü bir imaj dünyası inşa etti ve herkes aynılaşıyor, bu yüzden rolsel kabiliyet bakımından niteliksiz ve NPC diye adlandırdığınız oyuncuların çoğalması bana kalırsa iyi bir şey. Zira böyle bir ortamda gerçekten yukarıda belirtilmiş kriterlere uyan ve bunları gözeten kişilerin değeri daha çok anlaşılır, özgün karakterler değer kazanır. 

[chaos asap]

orient, 12 saat önce yazdı:

Atlanılan bir nokta var, o da her karakterin 'özel' olma zorunluluğu olmaması. Gündelik yaşantılarınızda ne sıklıkta gerçek anlamda özgün kişilik özelliklerine sahip biriyle karşılaşıyorsunuz ki? Serbest piyasa ve tüketim kültürü bir imaj dünyası inşa etti ve herkes aynılaşıyor, bu yüzden rolsel kabiliyet bakımından niteliksiz ve NPC diye adlandırdığınız oyuncuların çoğalması bana kalırsa iyi bir şey. Zira böyle bir ortamda gerçekten yukarıda belirtilmiş kriterlere uyan ve bunları gözeten kişilerin değeri daha çok anlaşılır, özgün karakterler değer kazanır. 

 

öncesinde belirtmeliyim ki o noktayı atlamadık, en azından giriş metninde açıkladığım üzere bu durum çoğunluğun bilinçsiz şekilde bu varislerle rol yapması ve bu durumu doğru olanmış gibi görüp devam etmesi, yani isteyerek yapılan bir tekelleşme olmadığını düşünüyorum, buradaki ana fikre ise katılmıyorum çünkü roleplay kavramı gerçek hayatı simülasyon haline getirdiğimiz bir kurgusal ortam ve gerçek hayatta hiç kimsenin duygusuz, bir anda belirip sadece kalıpların dışına çıkan kesime hizmet edip yok olmadığına hemfikiriz, bunlar ancak dizi ve filmlerde olur, ilk cümlede açıkladığım gibi bu durum bilinçli şekilde yapılıyor olsaydı çoğunluğun bu durumdan keyif almayacağını ve neden birilerine hizmet etmek zorunda kaldıklarına anlam veremeyecekleri onlarca konu başlığı görürdük ancak hayır, insanlar kafasında bir kurgu planlıyor ve bunu simüle etmek istiyor, buraya kadar hiçbir sorun yok herkes dilediği rolü yapmakta özgür ama roleplayin farkı sadece konsepti değil konsepti taşıyan insanı simüle etmektir, bunu yaparken insan olmanın dezavantajlarını da kurgusuna dahil etmeli ve bir geçmişinin olduğunu ve bundan doğan sonuçlarla geleceğine etki edebilen faktörler olduğunu lanse etmeli, bu başlıktaki ana fikir bu